Bu çalışma, işkenceye maruz kalan insanların tıbbi değerlendirilme süreçlerinde bir tanı yöntemi olarak kemik sintigrafisinin kullanılması konusunda ilk bilimsel araştırma olarak nitelenmektedir.
İzmir Tedavi Merkezi’nde 1989 Aralık ayından, 1992 sonuna kadar gözaltında işkence gördüğünü iddia eden 221 kişinin değerlendirlmesi yapılıp 62’si yeterli düzeyde dokümante edilmiştir. 62 olgunun tümü dövüldüğünü belirtiyordu. Bunlardan 54’ü yoğun biçimde dövüldüğünü belirtiyordu (%87.1). Falaka işkencesi, ayak tabanlarına bir sopa ile vurulması, 48’ine (%77.4) uygulanmıştı. Askı, elektrik uygulanması, cinsel taciz, yalancı infaz gibi öbür işkence metodları başvuruların çoğu tarafından belirtilmekteydi. Her başvuru kemik scan ile en az bir kez olmak üzere değerlendirildi. “Akut” olguların 16’sında (%61.54), “kronik” olguların 17’sinde (%51.52) ve “subakut” olguların üçünde de kemik scan pozitifti; toplam 36 kişide (%58.06). Kronik olguların ilk kemik scanleri belirtilen işkence olayından ortalama 10.5 yıl sonra alınmış olduğu için, 33 kişinin 17’sinde pozitif scan bulguları olması önemli olabilir. Bu nedenle bu güçlü ilişkililik ve uzun süren objektif deliller adli olarak kabul görebilir. Bizim CAT scan ile ilgili ilk izlenimimiz, keza cesaretlendiricidir.
Araştırmayı PDF olarak indirmek için tıklayınız.