30.12.2015
Ne kadar da geç kaldık…
Oysa ne çok istemiştik bir an önce bunca yaşanan acıların son bulması için o güzel insanlarla birlikte uğraşmayı, yaşanan bunca acıları paylaşarak biraz da olsa azaltmayı.
Şimdi ONSUZ nasıl olacak, kocaman tek gerçek O yok şimdi. ONU da bugün (bir kenara kocaman yazalım lütfen: 30 Aralık 2015) Cizre’de yaralı bir kadına yardım etmek isterken katlettiler.
TİHV’in Cizre Referans Merkezi’nin açılışını yaptığımız 17 Ekim 2015 tarihinde, o muhteşem gülen güzel gözleri ile nasıl da heyecan ile anlatıyordu 132 bin nüfusluk Cizrelilere yönelik sağlık eğitimi çabalarını. Hepimizi nasıl da tüm acıların içinde umut ve heyecan ile donatmıştı…
Aylardır sadece Cizre’deki o uzun sohbetlerimizde değil, burada da hep seninle idik inan ki sevgili arkadaşım. Ama dedim ya yetemedik. İnan ki bir özür dilemeye bile yüzüm yok. Bana da bunca utançla yaşamak kaldı ya…
Ama lütfen inan ki ve Cizre’nin o güzel insanları, oradaki tüm dostlarımız inanınız ki, bu güzel insanın o muhteşem gözlerindeki ışığın yol göstericiliğinde bu kahredici günleri sonlandıracağız, ne kadarsa o kadar yaralarımızı saracağız, herhalde bütün bunların sorumlularının bir gün hesap vermelerini de sağlayacağız.
Keşke soğuk bir cümle olarak yazmamış olsam ama denir ya HEPİMİZİN BAŞI SAĞOLSUN!
TİHV gönüllüsü, Cizre’nin güzel insanı/sağlık emekçisi, SES Cizre Temsilciliği Yönetim Kurulu üyesi ve Cizre Devlet Hastanesi çalışanı sevgili ABDÜLAZİZ YURAL’ın cenazesi ile bilgileri, bir insanın tahayyül edemeyeceği gayri insani/gayri ahlaki “sokağa çıkma yasağı” diye adlandırdıkları uygulama nedeniyle, daha sonra ilk fırsatta paylaşacağız.
Metin Bakkalcı
TİHV Genel Sekreteri